شهریور ماه هر سال دو مناسبت مهم یعنی روز پزشک و روز داروساز ما را به عرصۀ مبارزۀ بی‌امان این قشر با بیماری‌ها می برد. اکنون کمتر هم‌وطنی از شدت این مبارزۀ بی امان و شهادت تعداد زیادی از پزشکان و کادر درمانی در اثر همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ در کشور بی اطلاع است. این عزیزان در کنار بسیاری از افراد دیگر مانند آتشنشانان، سربازان، ماموران پلیس، پرستاران و …. در صف فداکاری در تنگناهای کشور هستند.
امروزه کشور مدیون صنف دیگری هم هست که شاید پیش از این، کمتر به آن توجه شده بود یا لزوم کمتری برای ورود به این بحث وجود داشت. اکنون بیش از ۲۷۰ کارخانۀ تولید دارو به همت داروسازان برجستۀ کشور تاسیس شده است، بیش از ۲۵۰۰ قلم دارو در کشور تولید می شود، بسیاری از داروهای اساسی بیماران خاص و بیماران سرطانی و… در کشور تولید می‌شوند و تعداد داروهای وارداتی نیز روز به روز با همت صنعت‌کاران حیطۀ دارو کمتر شده است.
شاید چند دهه پیش حتی بدون تحریم‌ها، تصور اینکه ایران بتواند این تعداد دارو را در اشکال مختلف و متنوع تولید کند، غیرممکن به‌نظر می‌رسید؛ اما اکنون داروهای تولید داخل برطرف کنندۀ بیش از ۹۰ درصد از نیاز کشور هستند.
امروزه به دلیل تحریم‌های شدید و همه جانبه ادامۀ تولید برای صاحبان صنایع دارویی بسیار مشکل شده است. اگرچه دشمنان بین‌المللی ادعا دارند که دارو و غذا شامل تحریم ها نیست؛ اما این ادعا در عمل دروغی بیش نیست. صنعت دارو هم مانند همۀ صنایع دیگر شامل تحریم هستند؛ چرا که شرکت‌های دارویی برای تهیۀ مواد اولیه خود دچار مشکل اساسی هستند. مراحل ارسال ارز به بانک‌های خارجی، دریافت مدارک توسط پست های خارجی، بازرسی کالا و حمل بین‌المللی تا مرزهای کشور، همه زیر رگبار تحریم‌ها قرار دارند. پس داروسازان برای ادامۀ تولیدات در حال یک جنگ همه‌جانبه با دشمنان این مرز و بوم هستند.
جالب اینکه حتی در زیر این فشارهای ظالمانه، بسیاری از داروهای جدید و پیشرفته به سبد داروی تولید ایران در درمان بیماران هم اضافه شده است، که نشان از ارادۀ راسخ صنعت دارو در این نبرد دارد. داروسازان ایرانی اجازه ندادند کیفیت محصولات نیز تحت تاثیر شیطنت تحریم قرار گیرد و داروهای ایرانی کماکان از کیفیت بالا و تاثیر قابل قبول برخوردار هستند.
به همت این صنف محترم، کشور ما از یک نقطۀ مهم ضربه‌پذیر در جنگ نابرابر رها شد و ایران بابت مشکلی مانند کمبود دارو هرگز به زانو در نخواهد آمد. بدون شک مدیریت بهینۀ کشور در مورادی که داروی تولید داخل وجود ندارد، می تواند از آسیب پذیری بیماران عزیز جلوگیری کرده یا آن را به حداقل برساند.
در همه‌گیری بیماری کوید-۱۹، که یک چالش پیش پای همۀ ارکان کشور بوده است، نیز داروسازان با افزایش ظرفیت تولیدات مرتبط خود به یاری آمدند و اکنون کمتر ممکن است کمبودی در زمینۀ ضدعفونی‌کننده ها یا دارو های مرتبط به وجود آید و از این حیث وضعیت کشور بسیار مناسب است.
امیدواریم داروسازان پرتوان کشور در راه سختی که در پیش گرفته‌اند موید و مستدام باشند.
