اختلال اضطرابِ پس از سانحه (قسمت سوم)

  • دی ۱۴۰۲
  • دیدگاه غیر فعال شده است

آموزش ایمنی در برابر استرس

این نوع درمان به‌صورت گروهی یا انفرادی، قابل انجام است. در این روش نیز نیازی به بازگو کردن جزئیات حادثه نیست، بلکه تمرکز روی تغییر نحوۀ کنار آمدن با اضطراب ناشی از آن حادثه است. فردِ دچار اختلال در این نوع درمان با شیوه‌های تَن‌آرامی، تکنیک‌های تنفس و دیگر روش‌های کنترل اضطراب، آشنا می‌شود و مهارت‌های لازم برای مدیریت اختلال‌ را می‌آموزد.

درمان پردازش شناختی

در این نوع درمان، ابتدا فرد با درمانگر خود دربارۀ اتفاق ناخوشایند رخ داده و تأثیر افکار آزاردهندۀ ناشی از آن بر روی زندگی روزمرۀ خود، صحبت می‌کند. سپس اتفاقی که رخ داده است را با جزئیات، روی کاغذ می‌نویسد. این فرایند به او کمک می‌کند تا بتواند نحوۀ تفکر خود، نسبت به این موضوع را بررسی کرده و راه‌های جدیدی برای کنار آمدن با آن پیدا کند.

درمان‌های مکمل و جایگزین

یوگای ویژۀ تروما

اثبات شده که یوگا برای انواع مختلفی از افراد، ازجمله افرادی که دارای مشکلات سلامت روان هستند، فواید شفابخش و فوق‌العاده‌ای دارد. برای افرادی که مبتلا به اختلال اضطراب پس از سانحه هستند، یوگای ویژۀ تروما می‌تواند تأثیر خوبی داشته باشد.

طب سوزنی

تأیید شده است که طب سوزنی به عنوان روش مکمل و جایگزین درمان دارویی برای اختلال اضطراب پس از سانحه، یک روش ایمن و مقرون به‌‌صرفه است.

آیا کودکان هم ممکن است مبتلا به اختلال اضطراب پس از سانحه شوند؟

کودکان، علاوه برعلائم اختلال اضطراب پس از سانحه‌ای که افراد بزرگسال تجربه می‌کنند، علائم زیر را نیز ممکن است تجربه کنند:

  • رویاهای ترسناک (در کودکان، این رویاها شاید، منعکس‌کنندۀ حادثۀ تروماتیک باشند و شاید هم نه)؛
  • بازی تکراری (برخی از کودکان، اتفاقات حادثۀ تروماتیک را در بازی، شبیه‌سازی می‌کنند. به عنوان مثال، کودکی که در سانحۀ شدید رانندگی، حضور داشته، ممکن است سانحه را با خودروهای اسباب‌بازی مجدداً اجرا کند)؛
  • علائم جسمانی (ممکن است از دل‌درد یا سردرد شکایت کنند)؛
  • ترس از اینکه زود بمیرند (ممکن است باورش برای‌شان سخت باشد که آن‌قدر عمر خواهند کرد تا بزرگ شوند).

چگونه می‌توان از فردی که حادثۀ تروماتیک را تجربه کرده است پشتیبانی کرد؟

انجام موارد زیر، می‌تواند به حمایت از فردی که با موردی تروماتیک مواجه بوده است کمک کند:

  • صحبت کردن (به آنها زمان بدهید تا بتوانند با شما درمورد تجربیات‌شان صحبت کنند)؛
  • گوش کردن (به آنها اجازه دهید که صحبت کنند و سعی کنید که وسط حرف‌شان نپرید)؛
  • سؤالات کلی پرسیدن (اگر سؤالی می‌پرسید، سعی کنید که کلی و بدون قضاوت باشد).

و باید سعی کنید که از انجام موارد زیر، اجتناب کنید:

  • گفتن اینکه می‌دانید چه حسی دارند؛
  • کوچک و کم‌اهمیت شمردن تجربۀ آنها؛
  • ارائۀ پیشنهادات غیرمفید.

کلام آخر

  • وقتی‌که دچار اختلال اضطراب پس از سانحه هستید، ممکن است احساس کنید که هیچ‌گاه به زندگی گذشتۀ خود برنخواهید گشت اما بهتر است بدانید که این نوع اختلال، کاملاً قابل درمان است.
  • به این نکتۀ مهم، توجه کنید که تعداد زیادی از حوادثی‌ که در این‌جا به آنها اشاره نشده است، می‌توانند عامل اختلال اضطراب پس از سانحه باشند. اگر تجربۀ شما در این فهرست وجود ندارد به این معنی نیست که نباید به دنبال کمک گرفتن و پشتیبانی باشید.
  • اگر مبتلا به اختلال اضطراب پس از سانحه هستید، می‌توانید کارهای زیر را برای کمک به بازیابی روانی خود انجام دهید:
    • به روال عادی خود، پایبند باشید (درصورت امکان، سعی کنید که به روال عادی خود بازگردید یا آن را حفظ کنید)؛
    • با فرد مورد اعتماد خود، صحبت کنید (صحبت با کسی که به او اعتماد دارید، کمک می‌کند که احساسات خود را در فضایی امن، پردازش کنید)؛
    • تمرینات تمدد اعصاب را امتحان کنید (مراقبه و سایر تمرینات را برای آرامش اعصاب، امتحان کنید)؛
    • به کار یا مدرسه، بازگردید (اگر احساس می‌کنید که توانایی دارید، بازگشت به کار، مدرسه یا دانشگاه، می‌تواند کمک‌کننده باشد چون بازگشت به این امور، باعث می‌شود که احساس کنید به روال عادی بازگشته‌اید)؛
    • به‌طور منظم، غذا بخورید و ورزش کنید (سعی کنید در زمان‌هایی که معمولاً غذا می‌خوردید، غذا بخورید، حتی اگر احساس گرسنگی نمی‌کنید و اگر احساس می‌کنید که توانایی دارید، سعی کنید که به‌طور منظم، ورزش کنید)؛
    • با دیگران، وقت بگذرانید (صرف وقت با افرادی که برای‌تان مهم هستند به شما احساس حمایت می‌دهد)؛

انتظار بهتر شدن داشته باشید (روی این فکر، تمرکز کنید که به مرور، بهترخواهید شد).

نویسنده

قبلی «
بعدی »