مصاحبه با خانم زهرا احمدی، پرستار دیالیز

پرستاری پیوند کار و زندگی است
مصاحبه با خانم زهرا احمدی، پرستار دیالیز
تهیه و تنظیم: آرمان لشگری

سلام. متشکر از اینکه وقت خود را برای مصاحبه با ماهنامه دیالیز در اختیار ما قرار دادید. لطفا به طور مختصر خود را معرفی کنید و بفرمایید که چند سال سابقۀ پرستاری و چند سال سابقۀ پرستاری دیالیز دارید.
با عرض سلام و خسته نباشید خدمت تمامی خوانندگان ماهنامۀ دیالیز و همکاران گرامیم، اینجانب زهرا احمدی عضو کوچکی از خانواده بزرگ دیالیز کشور و کنسرسیوم دیالیز ایران هستم. اینجانب هفت سال از عمرم مشغول پرستاری بودم که به قوۀ الهی شش سال از آن را به عنوان پرستار دیالیز در مرکز همودیالیز شرکت «ثمین طب سروش» مراغه سپری کرده ام و هم اکنون نیز در همین مرکز در مراغه مشغول به کارم.
چه چیزی موجب شد به پرستاری دیالیز روی بیاورید؟
همان طور که می‌دانید پرستاری جزیی از زندگی ماست؛ یعنی کسی که پرستاری را انتخاب می‌کند، خواسته یا ناخواسته، زندگی و شغلش با هم درگیر می‌شود و از آنجایی که حیات بیماران دیالیزی به طور کامل به درمان نگهدارندۀ همودیالیز و دستگاه همودیالیز وابسته است، من بعد از کار در این بخش و درک کامل این موضوع که بیماران دیالیزی زندگی، کار، احساس و افکارشان درگیر این نوع درمان شده است، عضوی از این خانواده شدم و به مرور زمان مشکلات آنها را جزیی از مشکلات خودم دانستم و رفته رفته وابستگی من به این خانواده بیشتر شد.
پرستار دیالیز چه دوره یا دوره‌های متفاوتی نسبت به دیگر پرستاران باید طی کند؟
پرستار دیالیز باید دوره‌ها و مهارت‌های علمی و عملی مختلفی در رابطه با دیالیز بگذراند. از نظر مهارت‌های علمی باید شناخت کامل از نارسایی مزمن و حاد کلیه، دسترسی‌های عروقی، انواع محلول‌های دیالیز، اختلالات مایعات و الکترولیت‌ها، و مراقبت‌های پرستاری قبل و بعد دیالیز را به طور کامل بشناسد و از نظر عملی هم باید شناخت کامل و مهارت کار با دستگاه‌های دیالیز را کسب کند.
تفاوت پرستاری در بخش دیالیز با دیگر بخش‌ها در چیست؟
پرستاری در تمامی رده‌ها و بخش‌ها از نظر عملی یکسان است؛ چون هر بخشی کار مرتبط با خودش را دارد و پرستار موظف به انجام این وظایف است. اما پرستاری در بخش دیالیز تفاوت مهمی با سایر بخش‌ها نیز دارد و آن ارتباط درازمدت و پیوسته با بیماران دیالیزی است. پرستاران شاغل در بخش دیالیز علاوه بر مهارت علمی و عملی، با داشتن رفتاری مهربانانه و برقراری ارتباط درست به بیماران کمک می‌کنند و با پاسخگویی مناسب و مسوولانه به سوالات و دل نگرانی‌های بیماران، نقش مهمی در احساس آرامش واقعی، امنیت و اعتماد آنها ایجاد می‌کنند. این مهارت پرستاران نقش مهمی در کیفیت زندگی بیماران دیالیزی دارد.
چه ماجرایی در مدت کار شما در بخش دیالیز تاثیر عمیقی روش شما گذاشته است؟
هر بیمار دیالیزی که وارد بخش همو دیالیز می‌شود خاطرات تلخ و شیرینی را با خود به همراه می‌آورد. مهمترین و شیرین‌ترین خاطره، بهبود یک بیمار یا پیوند بیمار است که بعدها آن بیمار را سالم در زندگی خود با لبخند رضایت از زندگیش می‌توان دید. اما خاطره تلخی که در تمام مدت دیالیز باعث رنجش خاطر من شد حضور کودک شش ساله‌ای بود که با همۀ شیرین زبانی‌های مجبور بود تن به دیالیز دهد. از آنجایی که من خودم مادر هستم تمام حس و حال مادر این کودک را با جان و دل می فهمیدم و دیدن هر لحظه این کودک برای من عذاب آور بود.
اینکه بیماران نسبت به زندگی خود بسیار حساس شده اند و روزمرگی‌های شان فقط وابسته به دیالیز است همانند سایر اقشار جامعه می‌توانند به تفریح و زندگی عادی بپردازند و اختلالات که در خورد و خوراک، خواب، زندگی و شغل بیمار به وجود می‌آید به نظر من ناراحت کننده‌ترین قسمت دیالیز است.
آیا پیامی برای دیگر پرستاران دیالیز که این ماهنامه را می‌خوانند دارید؟
از تمامی مسؤولان محترم کنسرسیوم دیالیز ایران و تمامی همکاران عزیزم کمال تشکر و قدردانی را دارم
در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمایید.
اجازه می‌خواهم از جامع دیالیز ایران، تمامی همکاران پرستار در کشور و به ویژه همکارانم در مرکز ثمین طب سروش شهر مراغه تشکر و قدردانی کنم. از تمامی بیماران مرکز دیالیز مراغه به خاطر اینکه مرا عضو کوچکی از خانواده خود دانسته اند تشکر می‌کنم و اگر خدای ناکرده ناخواسته باعث رنجش خاطر عزیزی شده ام از همین جا عذر خواهی می‌کنم. با آرزوی سلامتی برای تمامی بیماران دیالیزی سرزمینم ان شاء الله من و تمامی همکارانم بتوانیم در خدمت به عزیزان تحت درمان دیالیز، مفید باشیم.