دکتر مریم میری قلعه نویی، دانشیار گروه نفرولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: «نارسایی مزمن کلیه، یک بیماری خاموش است که فرد مبتلا ممکن است، سال‌ها از آن بی‌اطلاع باشد، علل ایجادکنندۀ این بیماری، اغلب به بیماری‌های دیابت و فشارخون بالا برمی‌گردد.»
دکتر قلعه نویی با اشاره به ماهیت عملکردی کلیه و ضرورت فعالیت آن در ساختار کلی بدن انسان، افزود: «کلیه یکی از ارگان‌های حیاتی بدن است که در دفع مواد زائد و تنظیم آب و الکترولیت‌هایی مثل سدیم و پتاسیم که برای بدن، حیاتی هستند، نقش مهمی ایفا می‌کند و حتی در تولید گلبول‌های قرمز بدن، متابولیسم استخوان و کنترل فشارخون بدن هم نقش دارد، اختلالات این عضو مهم بدن را می‌توان در دو دستۀ نارسایی کلیوی حاد و مزمن تقسیم کرد.»
به گفتۀ دکتر قلعه نویی، بیماری‌های فشارخون مقاوم به درمان، عفونت‌های ادراری، سنگ‌های مکرر ادراری و دفع پروتئین و مصرف برخی از داروها باعث نارسایی کلیوی می‌شوند. در این بیماری‌ها، نارسایی کلیه و عوارض آن، بسیار مهم هستند و چنانچه درمان نشوند حتی منجر به مرگ خواهند شد.
وی ادامه داد: «بیماری نارسایی حاد کلیه، معمولاً در شرایطی ایجاد می‌شود که فرد، دچار اسهال و استفراغ شدید، افت فشار خون شدید و همچنین عفونت سیستمیک و یا خونریزی‌های شدید شده باشد. نارسایی مزمن کلیه نیز یک بیماری خاموش است و ممکن است فرد، سال‌ها به آن مبتلا باشد ولی اطلاعی از آن نداشته باشد. این بیماری در برخی افراد از جمله مبتلایان به دیابت، فشارخون بالا و افراد با سابقۀ خانوادگی نارسایی کلیه، دیابت و فشارخون، افراد چاق با تودۀ بدنی بیشتر از ٣۵، اختلالات مادرزادی در سیستم ادراری و افراد مصرف‌کنندۀ سیگار، دیده می‌شود.»
دکتر قلعه نویی همچنین، یادآور شد: «احساس ضعف و خستگی، کم‌خونی، دردهای عضلانی و استخوانی، گرفتگی‌های عضلانی و در مراحل پیشرفته‌تر، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، خارش و فشارخون بالا از علائم هشدار‌دهندۀ نارسایی مزمن کلیه هستند. این بیماری، درمان ندارد و تنها اقدامی که می‌توان انجام داد، این است که از رسیدن به مرحلۀ نهایی بیماری (که غیرقابل بازگشت است) پیشگیری کرد.
