زمانی‌که کسی دچار بیماری مزمن کلیه باشد، لازم است برای بررسی وضعیت خود، یک یا چند آزمایش تشخیصی انجام بدهد. اگر شما بیماری کلیه دارید، پزشک‌تان باید به شما بگوید کدام آزمایش‌ها برای شما صورت می‌گیرد و هر چند وقت یک‌بار باید انجام شود. بهتر است با پزشک خود دربارۀ نتایج آزمایش‌های خود، صحبت کنید و اگر نتیجۀ آنها در محدودۀ طبیعی نیستند، بپرسید که چگونه می‌توانید آنها را بهبود ببخشید.

کراتینین سرمی

کراتینین، یک محصول ضایعاتی در خون شماست که از فعالیت عضلانی بدن، تولید می‌شود و به‌طور عادی توسط کلیه‌ها از خون، حذف می‌شود اما زمانی‌که کارکرد کلیه‌ها کاهش می‌یابد، میزان کراتینین در خون، افزایش پیدا می‌کند. پزشک، باید از نتایج آزمایش کراتینین سرمی شما استفاده کند تا به محاسبۀ نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR) بپردازد.

نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR)

نرخ فیلتراسیون گلومرولی به شما می‌گوید که درحال حاضر، کلیه‌های شما چه مقدار، کار می‌کنند. این مقدار، ممکن است از طریق سطح کراتینین در خون شما برآورد شود. اگر نرخ فیلتراسیون گلومرولی شما کمتر از ۳۰ باشد، باید یک متخصص بیماری کلیه (نفرولوژیست) را ملاقات کنید. اگر نرخ فیلتراسیون گلومرولی شما کمتر از ۱۵ باشد، نیاز به شروع درمان نارسایی کلیه دارید. متخصص بیماری کلیه دربارۀ درمان‌های نارسایی کلیه مانند دیالیز یا پیوند کلیه با شما صحبت خواهد کرد.

آزمایش نیتروژن اورۀ خون (BUN)

نیتروژن اوره، یک محصول ضایعاتیِ طبیعی در خون شماست که از تجزیۀ پروتئین‌های موجود در غذا و متابولیسم بدن شما به‌وجود می‌آید و به‌طور عادی توسط کلیه‌ها از خون، حذف می‌شود. اما زمانی‌که کارکرد کلیه‌ها کاهش می‌یابد، میزان BUN در خون، افزایش پیدا می‌کند. درصورت مصرف بیشتر پروتئین، سطح BUN ممکن است بالاتر برود و درصورت مصرف کمتر پروتئین، ممکن است کاهش یابد.

پروتئین ادرار

وقتی کلیه‌های شما آسیب دیده باشند، پروتئین به ادرار شما نفوذ می‌کند. با انجام یک آزمایش ساده، می‌توان وجود پروتئین در ادرار را شناسایی کرد. پروتئین پایدار در ادرار از اولین نشانه‌ها‌ی بیماری مزمن کلیه است.

میکروآلبومینوری

این یک آزمایش حساس است که می‌تواند کمترین مقدار پروتئین را در ادرار شما تشخیص دهد.

کراتینین ادرار

این آزمایش، غلظت ادرار شما را برآورد می‌کند و به دقتِ تشخیص پروتئین، کمک می‌کند.

نسبت پروتئین به کراتینین

این تناسب، مقدار پروتئینی را که در یک روز در ادرار شما دفع می‌شود، تخمین می‌زند و نیاز به جمع‌آوری نمونۀ ۲۴ ساعتۀ ادرار را از بین می‌برد.

آلبومین سرم

آلبومین، یک نوع پروتئین در بدن است و از پروتئین‌هایی که روزانه می‌خورید ساخته می‌شود. سطح پایین آلبومین در خون شما ممکن است به دلیل عدم مصرف کافی پروتئین و کالری در رژیم غذایی شما باشد. سطح پایین آلبومین می‌تواند به مشکلات بهداشتی، مانند ضعف در مقابله با عفونت‌ها منجر شود. از متخصص تغذیۀ خود بپرسید که چگونه می‌توانید مقدار مناسب پروتئین و کالری را از رژیم غذایی خود، تأمین کنید.

nPNA

آزمایش nPNA شما ممکن است نشان‌دهندۀ این باشد که شما پروتئین کافی، دریافت می‌کنید یا نه. این اندازه‌گیری از مطالعاتی آزمایشگاهی، نتیجه‌گیری می‌شود که امکان جمع‌آوری ادرار و آزمایش خون را برای اندازه‌گیری این پارامتر به‌ وجود می‌آورد. متخصص تغذیۀ شما ممکن است برای این آزمایش، یک فهرست دقیق از غذاهایی که مصرف می‌کنید، درخواست کند.

ارزیابی جامع ذهنی (SGA)

متخصص تغذیۀ شما ممکن است از SGA استفاده کند تا علائم مشکلات تغذیه‌ای را تحت بررسی قرار دهد. متخصص تغذیه، سؤالاتی درمورد رژیم غذایی روزانۀ شما مطرح می‌کند و وزن شما و ذخایر چربی و عضلات صورت، دست، بازو، شانه و پاهای‌تان را بررسی می‌کند. از متخصص تغذیۀ خود درمورد نمرۀ SGA خود سؤال کنید. اگر نمرۀ شما خیلی پایین است از او بپرسید که چگونه می‌توانید آن را بهبود ببخشید.

هموگلوبین

هموگلوبین، بخشی از سلول‌های قرمز خون است که اکسیژن را از ریه‌های شما به تمامی بخش‌های بدن‌تان منتقل می‌کند. سطح هموگلوبین شما به پزشک‌تان می‌گوید که شما دچار کم‌خونی هستید یا نه و آیا کم‌خونی است که باعث احساس خستگی و کمبود انرژی می‌شود.

هماتوکریت

هماتوکریت، یک اندازه‌گیری از گلبول‌های قرمز خونی است که بدن شما در حال تولید آنها‌ست. هماتوکریت پایین، ممکن است به معنی ابتلا به کم‌خونی باشد.