افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی یا نارسایی کلیه در معرض خطر بیماری‌های قلبی نیز هستند. درواقع، ابتلاء به بیماری قلبی در مبتلایان به بیماری‌های کلیوی، بسیار رایج است. نکات زیر، می‌توانند در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی یا بهبود این بیماری‌ها مؤثر باشند.
- ۵. افزایش فعالیت بدنی
- قبل از افزایش فعالیت بدنی، از پزشک، سؤال کنید، چون ممکن است ابتدا نیاز به درمان فیزیوتراپی داشته باشید تا بتوانید قدرت و استقامت خود را قبل از افزایش فعالیت بدنی، بهبود ببخشید؛
- ورزش را با مدت زمان کم، شروع کنید تا به تدریج به حدود ۳۰ دقیقه در هر روزِ هفته برسد؛
- ورزش کردن به‌طور منظم برای کمک به موارد زیر، مؤثر است:
- اصلاح سطح کلسترول خون؛
- کاهش اضافه‌وزن؛
- کنترل قند خون و فشار خون؛
- بهبود شرایط قلب و ریه.
- ۶. درمان کم‌خونی
- مشکل کم‌خونی در اکثر افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی یا نارسایی کلیه، رخ می‌دهد؛
- کم‌خونی به این معنی است که بدن به اندازۀ کافی، سلول‌های خونی قرمز و سالم ندارد؛
- کم‌خونی، می‌تواند با داروهایی به عنوان عوامل تحریک‌کنندۀ اریتروپوئیتین و آهن اضافی، درمان شود که به بدن برای ساختن گلبول‌های قرمز، کمک می‌کنند؛
- درمان کم‌خونی به پیشگیری از بیماری‌های قلبی، کمک می‌کند. اگر در حال حاضر، بیماری قلبی دارید، درمان کم‌خونی از وخیم شدن بیماری قلبی شما جلوگیری می‌کند؛
- اصلاح کم‌خونی از ضخیم شدن عضلۀ سمت چپ قلب، جلوگیری می‌کند. اگر این عضله، ضخیم شود، پمپاژ خون برای قلب، دشوار خواهد شد.
- ۷. تعادل کلسیم و فسفر را حفظ کنید
- کلسیم و فسفر، مواد مغذی مهمی هستند که بدن شما به آنها نیاز دارد اما در بیشتر افراد تحت درمان نگهدارندۀ دیالیز، اختلال در تعادل کلسیم و فسفر، افزایش می‌یابد. این اختلال، می‌تواند به بیماری‌های استخوانی و بیماری‌های قلبی، منجر شود؛
- تعادل این دو مادۀ معدنی مهم را با رعایت نکات زیر حفظ کنید:
- پیروی از رژیم غذایی کم فسفر؛
- مصرف داروهای باند شونده با فسفات، همراه با وعده‌های غذایی و تنقلات؛
- مصرف فرم فعال ویتامین D که توسط پزشک، تجویز می‌شود.
- ۸. سیگار کشیدن را متوقف کنید
- سیگار کشیدن، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد؛
- اگر سیگار می‌کشید از کادر درمان بخواهید که شما را به کلینیک ترک سیگار، راهنمایی کنند.
- ۹. با پزشک خود، دربارۀ مصرف آسپرین برای جلوگیری از حملۀ قلبی، صحبت کنید
- پزشک، ممکن است قرص آسپرین با دوز کم را برای جلوگیری از حملات قلبی، توصیه کند؛
- پزشک باید اطمینان حاصل کند که مصرف آسپرین، باعث ایجاد مشکلات خونریزی نمی‌شود.
- ۱۰. کاهش استرس
- استرس‌های احساسی؛ مانند غم، اندوه، خشم و نگرانی، ممکن است عامل ابتلا به بیماری‌های قلبی شوند؛
- مددکار اجتماعی، می‌تواند به شما در نحوۀ برخورد با احساسات استرس‌زا کمک کند و در اوایل شروع درمان دیالیز، بعد از هربار انجام دیالیز و با فواصل منظم با شما صحبت کند؛
- انجام مشاورۀ روانشناسی و مصرف برخی داروها نیز، ممکن است توصیه شود.
آیا آزمایش‌هایی برای بررسی بیماری‌های قلبی وجود دارد؟
باید قبل از شروع درمان نگهدارندۀ دیالیز، بررسی قلب و عروق برای فرد، انجام شود. بررسی‌ها باید شامل موارد زیر باشند:
الکتروکاردیوگرام (ECG)
الکتروکاردیوگرام، ثبت گرافیکیِ فعالیت الکتریکی قلب است. امواج الکتریکی قلب، توسط دستگاه الکتروکاردیوگراف بر روی کاغذ شطرنجی مخصوصی که از تعدادی مربع ریز و درشت تشکیل شده است ترسیم می‌شوند. الکتروکاردیوگرام (ECG) باید حداقل به صورت سالیانه (یک بار در سال) تکرار شود.
اکوکاردیوگرام
اکوکاردیوگرام، سونوگرافی قلب است. این دستگاه، امواج صوتی را به قفسۀ سینه می‌فرستد تا شکل و حرکت دریچه‌های قلب و همچنین اندازۀ حفره‌های قلب و چگونگی کار آنها را نشان دهد.
برخی اوقات، ممکن است موارد زیر نیز لازم باشد:
استرس اکوکاردیوگرافی
استرس اکوکاردیوگرافی، برای کمک به بررسی انسداد در شریان‌های منتهی به قلب، انجام می‌شود. این آزمون، شامل انجام اکوکاردیوگرام، قبل، حین یا درست بعد از فعالیت فیزیکی است که معمولاً با دستگاه تست ورزش، انجام می‌شود و گاهی اوقات، ممکن است آزمونی به نام تصویربرداری هسته‌ای به‌جای آن، استفاده شود.
آنژیوگرام (استفاده از اشعۀ ایکس در شریان‌ها یا قلب)
آنژیوگرام، برای مشخص کردن ناحیۀ انسداد و کمک به تصمیم‌گیری در انتخاب بهترین درمان برای شما است. لولۀ کوچکی به نام کاتتر به رگ‌های خونی در کشالۀ ران یا بازوی شما وارد می‌شود، نوک لوله در قلب یا در ابتدای شریان‌هایی که خونِ قلب را تأمین می‌کنند، قرار می‌گیرد و مادۀ مخصوص رنگی به داخل کاتتر تزریق می‌شود. مادۀ رنگی، توسط اشعۀ ایکس، قابل مشاهده است و تصویر گرفته شده، آنژیوگرافی نامیده می‌شود. پزشک، مادۀ رنگی خاصی را تزریق می‌کند که برای بیمار تحت درمان نگهدارندۀ دیالیز، ایمن است.
