کنسرسیوم دیالیز ایران از تعدادی از شرکت‌های پیشرو در زمینۀ تولید تجهیزات پزشکی، تشکیل شده است که توانسته‌اند بخش عمدۀ نیاز بیماران کلیوی به دستگاه و ملزومات دیالیز را تأمین کنند.
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس، کنسرسیوم دیالیز ایران (ICD) در چند سال اخیر، توانسته است به کمک تجمیع امکانات خود، دستگاه دیالیز، تجهیزات و ملزومات آن را تا حد بالایی بومی‌سازی و تولید کند.
عملیات دیالیز، یکی از کارهایی است که بیماران کلیوی و افراد دارای نارسایی کلیه یا نیازمند پیوند، برای تصفیۀ خون خود، چندین بار در هفته، انجام می‌دهند. در دیالیز، تصفیۀ خون، دفع مایعات اضافی و مواد زائد از بدن که وظیفۀ کلیه‌ها است به کمک دستگاه دیالیز، انجام می‌شود.
دستگاه دیالیز، عمل جداسازی مواد سمی، مانند اوره و آمونیاک از خون را به کمک فیلتر دیالیز، انجام می‌دهد. این فیلترها به نوعی، حیاتی‌ترین محصول برای بیماران مزمن کلیوی هستند و به همین دلیل، اولویت نخست تولید کنسرسیوم دیالیز در ابتدای تشکیل خود، این فیلترها بود.
این دستگاه از بخش‌های مختلفی تشکیل می‌شود که کنسرسیوم دیالیز، توانسته است تمام آنها را بسازد. ماشین دیالیز، صندلی مخصوص و دستگاه تصفیۀ آب(RO)، مواردی از این تجهیزات هستند که دانش تولید آنها در اختیار تعداد محدودی از کشورهای جهان، ازجمله ایران است.
از طرفی، پودر بی‌کربنات، محلول دیالیز و مواد مصرفی دیگر نیز ازجمله مواردی هستند که تولید آنها در داخل ایران و به کمک خانوادۀ شرکت‌های فعال در حوزۀ دیالیز، صورت می‌گیرد.
کنسرسیوم دیالیز را می‌توان یکی از نمونه‌های موفق تشکیل کنسرسیوم در کشور دانست. این کنسرسیوم، متشکل از حدود ۱۰ شرکت متخصص در صنعت دیالیز است که ایدۀ آن در سال ۱۳۸۱ مطرح شد و فعالیت‌ها و خدمات این کنسرسیوم به تدریج با توسعۀ امکانات و توانایی‌ها، گسترش یافت. بنا به اعلام معاونت علمی و فناوری، این کنسرسیوم،۷۰ درصد از نیاز بیماران به این تجهیزات و ملزومات را رفع کرده است.
درحال حاضر، شرکت‌ها و مجموعه‌های دانش‌بنیان، اندازه و حجم فروش کمی دارند و از طرفی توانایی‌های مختلفی را نیز در تأمین قطعات و تجهیزات دارا هستند. انجام تحقیق و توسعه، روی بسیاری از نیازهای مهم و گلوگاهی کشور، نیازمند این است که پروژه‌های کوچک، تجمیع شوند و چندین شرکت دانش‌بنیان به همراهی هم و با اشتراک گذاری توانایی‌ها و امکانات خود، به حل آن نیازها بپردازند. ایجاد کنسرسیوم‌های موضوعی می‌تواند نقش تسهیل‌گری مهمی در رفع این نیازها ایفا کند.
