داروهای ترک سیگار
وارنیکلین ـ وارنیکلین (نام تجاری: Chantix) یک داروی تجویزی است که در مغز برای کاهش علایم ترک نیکوتین و ولع مصرف سیگار اثر میکند.
وارنیکلین باید بعد از خوردن غذا و با یک لیوان آب کامل بر اساس برنامه تا ۱۲ هفته مصرف شود:
- یکقرص نیم میلیگرم در روز برای مدت سه روز؛
- یکقرص نیم میلیگرم دو بار در روز برای چهار روز آینده؛
- یکقرص ۱ میلیگرمی دو بار در روز از روز ۷ شروع شود؛
افزایش تدریجی دوز بهمنظور به حداقل رساندن عوارض جانبی، بهویژه حالت تهوع در نظر گرفته شده است.
اگر از داروی وارنیکلین استفاده میکنید، بهتر است حداقل ظرف یک هفته پس از شروع مصرف دارو تاریخ ترک خود را برنامهریزی کنید (اگر تاریخ ترک دیرتر باشد، حداکثر تا پنج هفته پس از شروع مصرف دارو، هنوز هم مؤثر است). حتی اگر هنوز آماده به ترک نیستید، وارنیکلین میتواند به کاهش اشتیاق در مصرف سیگار کمک کند که در صورت آمادگی ترک سیگار را آسانتر میکند.
بعد از ۱۲ هفته، حتی اگر سیگار را با موفقیت ترک کرده باشید، پزشک شما ممکن است برای کاهش خطر مصرف مجدد، توصیه کند که وارنیکلین را به مدت ۱۲ هفتۀ دیگر ادامه دهید. اگر بعد از ۱۲ هفته درمان نتوانستید ترک کنید، پزشک شما میتواند در مورد گزینههای دیگر با شما گفتگو کند (به عنوان مثال، ادامۀ داروی وارنیکلین با داروی دیگر یا امتحان روشجایگزین).
عوارض جانبی رایج وارنیکلین شامل حالت تهوع و خوابهای غیرعادی است. اگر چه نگرانی در مورد ارتباط با بیماریهای قلبی ـ عروقی (حملۀ قلبی یا سکتۀ مغزی) افزایشیافته است، اما بیشتر اطلاعات نشان میدهد که خطر به طور قابلتوجهی افزایش نمییابد. وارنیکلین برای افرادی که دارای مشکلات روانپزشکی هستند، بیخطر است. اگر آن را مصرف کردید و متوجه تغییر در خلق و خوی یا رفتار خود شدید، باید دارو را قطع کرده، فوراً به مراقب بهداشتی خود اطلاع دهید.
برخی افراد ممکن است از درمان ترکیبی با وارنیکلین و برچسب ترک نیکوتین (پچ نیکوتین) بهرهمند شوند. با این حال، این امر ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.
بوپروپیون ـ بوپروپیون (با نام تجاری: Zyban، Wellbutrin) یک داروی ضدافسردگی است که میتواند برای کمک به ترک سیگار مورد استفاده قرار گیرد، اگرچه به نظر میرسد اثر آن نسبت به درمان ترکیبی نیکوتین یا وارنیکلین کمتر است.
بوپروپیون معمولاً یکبار در روز به مدت سه روز مصرف میشود، سپس از دو هفته قبل از تاریخ ترک به دو بار در روز افزایش مییابد و حداقل ۱۲ هفته ادامه مییابد.
بوپروپیون به طورکلی قابلیت تحمل خوبی دارد، اما ممکن است باعث خشکی دهان و مشکل خواب شود. این دارو نباید توسط افرادی که دارای اختلال تشنج یا اختلال دوقطبی هستند، استفاده شود و در برخی موارد دیگر مانند افرادی که در معرض خطر تشنج قرار دارند توصیه نمیشود.
شروع مجدد سیگار
اگر در اولین تلاش قادر به ترک سیگار نیستید، یا اگر آن را ترک کردید اما دوباره سیگار را شروع کردید، باز هم سعی در ترک آن داشته باشید. اکثر افراد قبل از اینکه بتوانند به طور کامل ترک کنند، تلاشهای زیادی را برای ترک انجام میدهند و نباید شروع مجدد سیگار را شکست تلقی کنند. هر بار ترک سیگار باید یک پیروزی قلمداد شود و هرچه دوره ترک و نکشیدن سیگار بیشتر طول بکشد، بهتر است.
اگر دوباره سیگار را شروع کردید، فهمیدن دلیل آن مهم است تا احتمال موفقیت بعدی شما بیشتر شود. هنگام برنامهریزی برای ترک سیگار این موضوع را به خاطر بسپارید. اگر برای مدتی موفقیت کسب کردید، باید یاد بگیرید چه چیزی کمک کرد و چه چیزی کمک نکرد و دفعه بعد از این اطلاعات استفاده کنید. سعی کنید دلایلی را که منجر به شروع دوباره سیگار کشیدن شده است، کشف کنید و مشخص کنید که آیا از روشها (دارو و مشاوره) به درستی استفاده کردهاید و آیا کاری وجود داشته است که شما میتوانستید متفاوت انجام دهید. سپس راهحلهایی را برای استفاده در دفعات بعدی کشف کنید. سعی کنید روشهای مختلف یا ترکیب روشها را امتحان کنید.
بیشترین احتمال شروع مجدد سیگار در هفتۀ اول پس از ترک، زمانی که نشانههای ترک شدیدترین حالت را دارند، اتفاق میافتد. سعی کنید در این زمان حساس از منابع پشتیبانی (مثلاً خانواده و دوستان) بهرهمند شوید. به خاطر نکشیدن سیگار به خود جایزه بدهید. به عنوان مثال، میتوانید از پولی که از بابت نکشیدن سیگار صرفهجویی میکنید برای یک کار خاص مانند ماساژ، فیلم، لباس جدید یا یک شام ویژه یا فعالیت دیگر استفاده کنید.
شروع مجدد سیگار اغلب در موقعیتهای استرسزا یا موقعیتهای اجتماعی مرتبط با استعمال دخانیات اتفاق میافتد که اغلب با نوشیدن الکل همراه است. آگاهی از این شرایط پرخطر ممکن است کمککننده باشد.
اگر مشکلات دیگری مانند افسردگی ،الکل، یا وابستگی به مواد مخدر، ترک سیگار را برای شما دشوار میکند، از یک پزشک یا مشاور کمک حرفهای بگیرید.
نقش سیگارهای الکترونیکی
سیگارهای الکترونیکی، دستگاههایی هستند که با باتری کار میکنند و بهوسیلۀ گرما نیکوتین را به بخار تبدیل میکنند و شما آن بخار را تنفس میکنید. سموم این بخار کمتر از دودی است که از سیگار میگیرید، اما این بدان معنا نیست که سیگارهای الکترونیکی فاقد سم هستند. با این حال، تعداد و میزان سموم در سیگارهای الکترونیکی بهمراتب کمتر از سیگار است. بااینحال، در مورد اثرات درازمدت سیگار الکترونیکی اطلاعات کمی در دست است زیرا آنها فقط پس از سال ۲۰۱۳ مورد استفاده گسترده قرار گرفتند.
مردم گاهی اوقات سوال میکنند که آیا استفاده از سیگار الکترونیکی میتواند به آنها کمک کند تا سیگار را ترک کنند. از آنجایی که سیگارهای الکترونیک محصولات نسبتاً جدیدی هستند، هنوز به اندازۀ کافی مورد اطمینان نیستند، اما برخی مطالعات نشان میدهد که سیگار الکترونیک میتواند به افراد سیگاری بدون آسیب رساندن به آنها کمک کند تا سیگار را ترک کنند. در یک مطالعه، سیگارهای الکترونیک نسبت به محصولات جایگزین نیکوتین برای ترک سیگار بسیار مؤثر بودند. سیگارهای الکترونیک هنوز با سایر داروهای مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مقایسه نشدهاند.
متخصصان توصیه میکنند که از داروهای ترک سیگار تأیید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) به جای استفاده از سیگار الکترونیکی استفاده کنید، زیرا ایمنی و اثربخشی آنها کاملاً اثبات شده است. با این حال، برای افرادی که نمیتوانند با داروهای مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA) سیگار را ترک کنند، استفاده از سیگار الکترونیکی گزینهای است که فقط برخی از پزشکان، آن را تأیید میکنند. اگر فردی برای ترک سیگار، سیگار الکترونیکی را انتخاب کند، بهتر است که به طور کامل به سیگار الکترونیکی روی بیاورد و از سیگارهای معمولی استفاده نکند.
سایر فرمهای توتون و تنباکو
توتون و تنباکو اشکال دیگری نیز دارد. گاهی مردم فکر میکنند استفاده از این اشکال برای آنها بهتر از سیگار کشیدن است. درحالیکه خطرات خاص بسته به نوع آن متفاوت است، دانستن این نکته مهم است که همۀ انواع دخانیات با خطرات بالقوه برای سلامتی همراه هستند.
تنباکو بدون دود ـ محصولات بدون دود توتون و تنباکو است که سوزانده نمیشود. آنها شامل جویدن تنباکو یا استنشاق آن است. محصولات دخانیات بدون دود نیز مانند سیگار اعتیادآور هستند. آنها همچنین خطر سرطان دهان و حلق را افزایش میدهند.
سیگار برگ و پیپ ـ معمولاً دود سیگار برگ و پیپ بهاندازه دود سیگار در ریهها استنشاق نمیشود. به همین دلیل، خطر سرطان ریه در اثر سیگار برگ یا پیپ کمتر از سیگار کشیدن است. با این حال، هنوز خطر در این افراد بیشتر از افرادی است که به هیچ وجه از دخانیات استفاده نمیکنند.
قلیان ـ قلیان شامل گرم شدن تنباکو برای ایجاد دود است که از یک ظرف محتوی آب عبور میکند و سپس استنشاق میشود. استفاده از قلیان با افزایش خطر سرطان ریه، سایر مشکلات ریوی، و حتی مسمومیت با مونوکسید کربن همراه است.
از کجا آغاز کنم؟
مراحل زیر برای شروع روند ترک سیگار توصیه میشود:
- حتیاگر برای ترک سیگار کاملاً آماده نیستید، با پزشک یا مشاور خود صحبت کنید. آنها میتوانند گزینههایی را برای کمک به شما در آمادهسازی، مانند شروع یک دارو قبل از ترک سیگار برای کمک به کاهش ولع سیگار، مورد بحث قرار دهند. این کار باعث آسان شدن ترک سیگار در زمان آمادگی میشود.
- اگر آمادۀ ترک سیگار هستید، با پزشک یا مشاور در مورد روشی که قصد دارید برای ترک سیگار استفاده کنید، صحبت کنید. تغییرات رفتاری معمولاً باید با یک یا چند دارو مانند درمان با جایگزین نیکوتین، وارنیکلین ، یا بوپروپیون همراه باشد.
- برای ترک سیگار یک تاریخ انتخاب کنید. برنامۀ خود را به دوستان و خانوادۀ خود بگویید.
- تغییردر رفتار خود را شروع کنید. از موقعیتهایی که ممکن است شما را به سیگار کشیدن وسوسه کند اجتناب کنید.
- وارنیکلین (یک تا چهار هفته قبل از تاریخ ترک) یا بوپروپیون (دو هفته قبل از تاریخ ترک) یا جایگزین نیکوتین را (از روز ترک) شروع کنید.
- برای علایم ترک آماده شوید. استفاده از درمان جایگزین نیکوتین را (مانند برچسب ترک نیکوتین (پچ نیکوتین)، آدامس، یا قرصهای مکیدنی) در نظر بگیرید تا به شما در کنترل علایم کمک کند. سعی کنید در مقابل میل به سیگار کشیدن ـ حتی یک نخ ـ سیگار مقاومت کنید تا یک روز سخت را پشت سر بگذارید. از افراد حمایتکننده بهرهمند شوید.